Planując instalację centralnego ogrzewania inwestorzy zastanawiają się, jakie grzejniki najlepiej sprawdzą się w ich domu. Kryteria wyboru rozpatrywane są głównie pod względem wyglądu oraz mocy, jednak warto również zwrócić uwagę na materiał z jakiego urządzenie jest zbudowane. Na rynku funkcjonują głównie grzejniki:

stalowe
aluminiowe
żeliwne

Najbardziej popularny jest grzejnik stalowy. Urządzenie działa głównie na zasadzie konwekcji, a w mniejszej części na zasadzie promieniowania. Jest dostępne w kilku wymiarach, dzięki temu ma bardzo szerokie możliwości zastosowania. Posiada różną konstrukcję płytową składającą się od jednej do trzech płyt i jest dostępne w wielu mocach. Pozwala to na precyzyjny dobór do pomieszczeniu o określonym zapotrzebowaniu ciepła. Powierzchnia tego typu grzejnika jest zazwyczaj gładka co umożliwia utrzymanie go w czystości bez większego wysiłku. Jego zaletą jest również mała pojemność wodna, która sprawia że urządzenie łatwo się nagrzewa i schładza – przez co szybko reaguje na zmiany nastaw temperatury w źródle ciepła. Ta cecha powoduje duże oszczędność w spalaniu paliwa.

Wadą grzejników stalowych jest wrażliwość na korozję. Z tego względu niewskazane jest stosowanie ich w pomieszczeniach o dużej wilgotności, a także w instalacjach w układzie otwartym (z kotłem na paliwo stałe). W układach otwartych do wody może przedostać się tlen, który skraca żywotność urządzeń. Nie powinno się ich montować w układach grawitacyjnych, gdyż grzejniki te mają duże opory przepływu.
Grzejniki żeliwne w dzisiejszych czasach stosowane są już bardzo rzadko. Instaluje się je głównie po to, by dobrze komponowały się w nietypowych aranżacjach wnętrz. Ich wadą jest dość duża cena, która zaczyna się od ok. 600 zł.

Grzejniki te działają głównie na zasadzie promieniowania. Składają się z tzw. żeberek – im większa jest ich ilość, tym większa moc grzejnika. Powierzchnia tego typu urządzeń jest chropowata co z jednej strony powoduje korzystniejsze oddawanie ciepła do pomieszczenia, ale z drugiej trudniej utrzymać je w czystości.

Główną zaletą grzejników żeliwnych jest ich żywotność i odporność na procesy korozji. Posiadają też duży zład wody co sprawia, że długo się nagrzewają, ale za to długo też utrzymują ciepło. Słuszne jest ich stosowanie w układach z kotłami na paliwo stałe, gdzie po wygaśnięciu kotła mogą jeszcze przez długi czas utrzymywać ciepło. Montowane są głównie w instalacjach z grawitacyjnym obiegiem wody, ponieważ mają duże przekroje wewnętrzne, co równa się małym oporom przepływu. Jednak wadą jest duży ciężar oraz długi czas reakcji na wprowadzane przez nas zmiany temperatury na regulatorze, co powoduje trudności w sterowaniu ich pracą.

Grzejniki aluminiowe posiadają głównie konstrukcję członową. Podobnie jak grzejniki żeliwne – im większa ilość członów typ moc grzejnika większa. Jednak różnicą jest działanie na zasadzie konwekcji, mały zład wody oraz mniejszy ciężar. W tym przypadku prawidłowe jest zastosowanie ich w układach np. z kotłami gazowymi Vitodens, posiadającymi modulacje mocy grzewczej. Dzięki temu możliwa jest płynna regulacja temperatury w pomieszczeniach.

Aluminium jest materiałem, który bardzo dobrze przewodzi ciepło tak więc grzejniki te mogą mieć wizualnie atrakcyjniejszy kształt niż stalowe. Zaletą jest również odporność na korozję.

Z racji zastosowanego materiału jakim jest dość miękkie aluminium wadą grzejników jest wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne. Ponadto grzejniki te nie nadają się do instalacji wykonanych z miedzi. Istnieje bowiem ryzyko powstania ogniw korozji w miejscu połączenia grzejnika z elementami miedzianymi. W miejscach połączeń grzejników aluminiowych z mosiężną armaturą zaleca się montowanie teflonowych przekładek zapobiegających korozji.