Obecnie na rynku mamy ogromny wybór kominków. Różnią się nie tylko wyglądem, ale również sposobem rozprowadzenia ciepła, a także zabudową.

Rozpatrując kominki pod względem źródła ciepła wyróżniamy przede wszystkim:
– kominki otwarte
– kominki z rozprowadzaniem grawitacyjnym ciepłego powietrza
– wkłady z mechanicznym rozprowadzeniem powietrza
– kominki wolnostojące
– kominki z płaszczem wodnym podłączonym do c.o. i c.w.u. (np. Turbokominek Akant)

Kominki otwarte są to tzw. kominki tradycyjne  przekazujące ciepło pomieszczeniu, w którym są zamontowane. Ich zaletą jest głównie proste wykonanie oraz funkcja dekoracyjna.

Wadą jest bardzo mała ilość ciepła która pozostaje w pomieszczeniu (około 20%), gdyż większa część ciepła jest odprowadzona kominem na zewnątrz budynku, tym samym generując bardzo duże straty ciepła. Ponadto tego typu kominki wymagają częstego uzupełniania paliwa. Kominki te pobierają  dużą ilość powietrza z pomieszczenia w którym się znajdują gdyż do spalania potrzebny jest tlen.

Kominki z wkładem żeliwnym lub stalowym rozprowadzają grawitacyjnie powietrze za pomocą otworów zabudowanych kratkami w obudowie kominka, a także przestrzeniami wokół obudowy wkładu. W tym przypadku nie jest możliwe rozprowadzenie ciepłego powietrza do dalszych pomieszczeń budynku ze względu na zbyt duże opory przepływu w kanałach. Kominki osłonięte są szybą żaroodporną która jest wytrzymała na wysokie temperatury.  Przy zastosowaniu tego typu urządzenia w pomieszczeniu pozostaje ok. 80% wytworzonego ciepła.

Kominki z mechanicznym rozprowadzeniem powietrza dostarczają energię cieplną do wielu pomieszczeń w budynku. Dzieje się to przy zastosowaniu specjalnych przewodów elastycznych bądź sztywnych ocynkowanych transportujących ogrzane powietrze. Instalacja w tym systemie jest bardziej skomplikowana, gdyż trzeba odpowiednio zwymiarować przewody. Ze względu na konieczność zastosowania wentylatora pobierają one energię elektryczną do jego napędu.  Również ich palenisko osłonięte jest żaroodporną szybą przez która można obserwować ogień.
Jest to bardzo sprawna i szybka metoda ogrzewania budynku, gdyż wytworzona w kominku energia zostaje w ok. 70%  wykorzystana do ogrzania domu.

Kominki wolnostojące tzw. „kozy” są dzisiaj dość często stosowane ze względu na cenę oraz łatwość montażu. Nie wymagają one zabudowy murowanej a jedynie zamontowania przewodów do odprowadzenia spalin. Zazwyczaj są zbudowane z żeliwa a ich palenisko osłonięte jest szybą żaroodporną. Ogrzewają głównie pomieszczenia, w którym się znajdują, a ciepło jakie przekazują pozostaje w 70%.

Kominki z tzw. płaszczem wodnym dają możliwość podłączenie do instalacji c.o. i c.w.u. W tym przypadku są to specjalne wkłady wyposażone w wymiennik typu spaliny-woda.

Takie rozwiązanie jest stosowane w układach z innym źródłem ciepła, takim jak np. kocioł gazowy. Ma ono na celu uzyskać oszczędności poprzez wspomaganie instalacji c.o. w okresach wyższych obciążeń cieplnych, gdzie ilość spalanego paliwa jest większa. Instalacja dla tego rozwiązania jest dość mocno rozbudowana i wymaga bardzo dobrego zaprojektowania by kominek mógł płynnie pracować z innym źródłem ciepła. Tego typu kominki głównie spełniają funkcję ekonomiczną i praktyczną, a w dalszej kolejności estetyczną.